Daarnaast zijn er groothandels in meubels en gereedschappen, ateliers voor het herstellen van horloges die erkend/gecertificeerd zijn door de grote merken, alsook horlogewinkels die toebehoren aan horlogemerken. “Wie niet in een groothandelsfunctie zit of produceert, m.a.w. de detailhandel, heeft geen plek in de Fédération de l’Horlogerie” kadert voorzitter Jean Jacques Weber duidelijk. Frankrijk heeft daarvoor twee eigen verenigingen: de ‘Union Française de la Bijouterie, Joaillerie, Orfèvrerie, des Pierres & des Perles’ (UFBJOP) voor de juwelenproducenten en de ‘Union de la Bijouterie Horlogerie’ (UBH) voor de juweliers en horlogespeciaalzaken. “Voor de leden willen we meer en beter doen dan wat we in het verleden al deden” zegt Jean Jacques Weber over de werking. “Dat betekent o.a. het opvolgen van de wetgeving die de sector impacteert. We volgen op, informeren en waar nodig lobbyen we om bij te sturen”. De federatie heeft als missie passend talent te zoeken voor de sector die ze vertegenwoordigt, jongeren te interesseren en de sector te promoten. Daarin nemen opleidingen gericht op de deze een zeer voorname plaats in.

Klaar zijn voor de toekomst

Frankrijk kent heel wat verschillende kanalen voor opleidingen die zich richten op de horlogesector. Binnen de federatie houdt een speciale commissie zich bezig met het uitschrijven van de gewenste lesprogramma’s. Leidinggevenden van de aftersales afdelingen van de leden geven de noden aan en sturen zo de lesprogramma’s maximaal praktijkgericht aan. Dat omvat ook de ‘eindtermen’ die bepalen wat een afgestudeerde horlogemaker moet kunnen. Er zijn een 12-tal scholen waarvan de 4 beste een opleiding tot horlogemaker bieden die meeste aansluit op de behoeften van de sector voor betere mechanische horloges. Jean Jacques Weber: “Het niveau moet zeer hoog zijn om de uiteenlopende werkzaamheden aan deze horloges te kunnen uitvoeren volgens de verwachtingen van de producenten. We hebben 2 CQP niveaus uitgewerkt (Certificat de Qualification Professionnelle): ‘Technicien/Technicienne d’atelier en horlogerie’ en ‘Technicien/Technicienne en horlogerie haut de gamme’. Vanuit onze commissie sturen we examinatoren naar de scholen om mee de examens af te nemen. Wie zo afstudeert vindt gegarandeerd meteen werk”. Een heel ander kanaal is de omscholing van volwassenen (vgl. met onze VDAB). “Dat werkt zeer goed, want die mensen zijn zeer gemotiveerd om een nieuwe toekomst aan te vatten en willen echt in onze sector aan de slag” stelt Jean Jacques Weber tevreden vast.

Frankrijk als horlogeland terug op de kaart zetten

Een andere missie van de Fédération de l’Horlogerie is om Frankrijk als horloge- of minstens kaliber producerend land terug in de schijnwerpers te zetten. Daarvoor is binnen de federatie een commissie opgericht. “Onze horloge-industrie was tot een halve eeuw geleden zeer groot” blikt Jean Jacques Weber terug. “Daarna is ze vrijwel verdwenen. Dagelijks trekken 18.000 Fransen de Zwitserse grens over om daar in de horlogesector te werken! De savoir-faire is er dus nog zeker, maar Frankrijk doet er geen eigen voordeel mee”.

Vandaag hebben Franse merken amper 2% aandeel in de verkoop en 99% van de verkochte horloges boven de 1000 euro zijn Zwitsers. Voor het laten heropleven van de Franse horloge-industrie is het beschikken over een Frans kaliber essentieel. Pequignet wordt als voorbeeld gesteld. Jean Jacques Weber: “Iedereen die wil bijdragen om onze missie te concretiseren geniet onze steun. Dat kan ook door het assembleren van een als kit ingekocht kaliber. We willen het patriottisch gevoel aanspreken”.

Meer info : www.federationhorlogerie.fr